1.Diego De'ago

Diego De'ago

Diego wszedł do swojego pokoju z numerem pierwszym.Od teraz, jego osobistą przestrzeń stanowiły: duży pokój, przedpokój, mały pokój i łazienka.Odstawił torby w błękitnym przedpokoju, i zaczął ''zwiedzać" swoje królestwo.Najpierw skierował się do łazienki.Małe, granatowe pomieszczenie z wszystkim co potrzebne.Nie zatrzymał się tam na długo i od razu poszedł oglądać resztę.Później wszedł do większego pokoju.Był kremowy, a na ścianach widniały brązowe motywy przyrody.Duże dwuosobowe łóżko,komoda,szafa i telewizor stanowiły całe umeblowanie.Na końcu, skierował się do drzwi, które,jak można było wywnioskować, prowadziły do małego pokoju.Pokój był fioletowy, z wiśniowymi dodatkami.Ku jego zdziwieniu, część tego pokoju stanowił aneks kuchenny.Diego uśmiechnął się sam do siebie.
-Może nie będzie tak źle.Może zdarzy się tu coś lepszego.-Powiedział jakby sam do siebie, i zaczął się rozpakowywać

Majka

Majka szła korytarzem i doszła do pokoju nr 1. Pomyślała, że to dobry pomysł zacząć od tego miejsca. Podniosła rękę i zawachała się. Chciała kogoś poznać, ale nie była pewna, czy da radę wejść do czyjegoś pokoju. Westchnęła cicho i ponownie uniosła dłoń i zapukała tak cicho, że nie była pewna, czy sama to usłyszała. Zamrugała kilkakrotnie, by powstrzymać cisnącę się łzy. To był jeden z dni, w których była smutna. Ponownie zapukała, tym razem pewniej i głośniej. Miała nadzieję, że ktoś jej otworzy.

Diego De'ago

Diego momentalnie otworzył oczy.Ktoś pukał do drzwi.Przez chwilę zastanawiał się czy jednak ma otworzyć.Po chwili jednak się zdecydował.Wstał i niepewnie podszedł do drzwi.Westchnął głęboko i otworzył.Speszył się widząc przed sobą dziewczynę.
-Witaj.-Wysilił się na uśmiech.Nie wyszło mu to zbytnio.-Jestem Diego, a Ty?

Majka

Drzwi otworzyły się. W pokoju stał młody chłopak, który starał się uśmiechnąć, ale nie za bardzo mu to wychodziło. Dziewczyna lekko speszona uśmiechnęła się. Nieznajomy przedstawił się.
-Hej. -powiedziała dziewczyna. Zapanowała cisza. W końcu Mia przypomniała sobie, że Diego zapytał ją o imię.-Jestem Majka. -powiedziała szybko, spuściła głowę lekko się czerwieniąc. -Mogę wejść? -zapytała.

Diego De'ago

Diego zawahał się chwile.
-Pewnie.Wchodź.Czemu nie...
Po chwili otworzył drzwi na oścież i gestem pokazał dziewczynie, że ma wejść do środka.

Majka

-Dzięki. -powiedziała Maja i weszła do środka. Chłopak miał większe mieszkanie od jej, ale nadal zachowywało swój urok. Mia była ciekawa, czy w każdym mieszkanku jest tak uroczo. Dziewczyna weszła do pokoju, który wskazał jej Diego. Usiadła na sofie i rozejrzała się. Pokój wyglądał, jakby był zaczarowany. Majka uśmiechnęła się, lecz tym razem już prawdziwie i z głębi serca. -Od dawna tu jesteś? -zapytała czując wzbierającą w niej energię i chęć, by zrobić coś szalonego.

Diego De'ago

Zaśmiał się szczerze.
-Hm...pomyślmy.Od jakiejś godziny.-Uśmiechnął się przyjaźnie po czym usiadł naprzeciw niej.-A ty?Jak długo tu siedzisz?Ciekawie tu chociaż?-Zaczął dokładniej przyglądać się nowo poznanej dziewczynie

Majka

Dziewczyna uśmiechnęła się jeszcze szeżej słysząc pytanie. -Tak właściwie, to przyjechałam przed chwilą i postanowiłam się przejść i kogoś pozać. -wyznała i zaśmiała się. -Wydaje mi się, że będzie tu fajnie. A tak w ogóle to ile masz lat? -zapytała po krótszym zastanowieniu się. Niesworny kosmyk włosów opadł jej na czoło przesłaniajac jedno oko. Szybko odgarnęła go i włożyła za ucho. Dokładniej przyjrzała się chłopakowi. Był przystojny, a jego oczy były koloru liści dębu. Mia nie mogła od nich oderwać wzroku. W końcu udało jej się to, po czym zahihotała cicho. Cały czas czekała na to, co powie chłopak.

Diego De'ago

Diego speszył się trochę, widząc, że dziewczyna mu się przygląda.
-Ja...hm...E...-Jąkał się chłopak.-Czternaście!Mam czternaście lat.-Wyrwał się.-A ty?Ile masz lat?Ile razy już byłaś w tym mieście?-Odchrząknął.Miał problemy z nawiązywaniem znajomości, co można było zauważyć po jego wypowiedziach

Majka

-Ja nie gryzę. -powiedziała starając się lekko uspokoić chłopaka. Uśmiechnęła się do niego ciepło. -Ja mam trzynaście lat. Tak właściwie to mieszkałam niedaleko Paryża, więc w miescie bywałam często, ale tu nigdy nie byłam. W ogóle nie wiedziałam o istnieniu takiego miejsca w Paryżu.-powiedziała. Czuła, że zaczyna się odprężać. Zmrużyła oczy niczym drapieżny kot i zaczęła się wpatrywać w jakiś punkt obok chłopaka.

Diego De'ago

-Strzeżonego Pan Bóg strzeże.-Pomyślał po czym zaczął bawić się palcami
-Fajnie...Ja jestem tu pierwszy raz.Nie wiem, dlaczego rodzice przenieśli mnie aż za granice.-Z nudów zaczął wodzić palcem po tatuażu.Nie wiedział co powiedzieć.

Majka

Maja przeniosła wzrok z powrotem na chłopaka. Jak widać nie wiedział, co ma powiedzieć. Mia zamrugała kilkakrotnie. Zastanawiała się, czy chłopak czegoś nie ukrywa, skoro jest taki zamknięty w sobie. Miomo swoich rozmyślań z ust dziewczyny nie zchodził uśmiech, jakby był nieodłączną jej częścią. -Skąd w takim razie jesteś, skoro rodzice przysłali cię z zagranicy? -zapytała. Z reguły była ciekawska, toteż musiała się go wypytać o wszystko. Taka już była jej natura.

Diego De'ago

Rozmowa stawała się coraz luźniejsza, a Diego z coraz większą łatwością prowadził rozmowę
-Ja..Jestem ze Stanów.A to, że tu jestem to kara.A przynajmniej tak uważają moi rodzice.Ale ja, zrobię im na złość.I zamierzam się wspaniale bawić!-Szybko podniósł się i uśmiechnął.
-Chodź.Zabawimy się.-Zaczął zachęcać Maję.

Majka

Maja uśmiechnęła się i wstała. Lubiła się bawić. -To dokąd idziemy? -zapytała podnosząc się z miejsca. Zaśmiała się lekko i szczerze. Aktorsko poprawiła fryzurę, co spowodowało kolejną salwę śmiechu. Jej oczy błyszczały jak dwa kryształki. Od dziewczyny promieniowało szczęście i energia. Dziewczyna pomachała chłopakowi ręką przed oczami. -Halo. Ziemia do Diego. -powiedziała i zaśmiała się.

Diego De'ago

Otrząsną się jakby z transu.
-Tak.Nie wiem gdzie pójdziemy.Wybieraj.-Zaśmiał się melodyjnie.Wolał to, od siedzenia samemu i nudy.Wszystko było lepsze.
-Może ty coś wybierzesz mądralo?