2.Katherine Pierce

Kath

Weszłam do swojego pokoju. Składał się z dwóch pomieszczeń i łazienki. W głównym pomieszczeniu stała wielka kanapa z czarnej skóry, mały telewizor z odtwarzaczem DVD i stół z czterema krzesłami. Tuż za rogiem stała maleńka lodówka na zimnie napoje, a obok mikrofalówka. No cóż. Głównie będę musiała chodzić do knajpy. W drugim pokoju stało dwuosobowe łóżko i wielka szafa na ubrania. Tuż przy oknie stało biurko z lampką, a nad nim była mała półka. Między drzwiami do głównego pomieszczenia, a łazienki stał wysoki regał. Weszłam do łazienki. Była mała. Naprzeciw drzwi stała wanna, a obok umywalka i muszla. Nad umywalką wisiała cienka szafka z lustrem w drzwiach. Całe mieszkanko było w odcieniu beżu. Wypakowałam się, porozwieszałam firanki na oknach i drzwiach balkonowych. Wymontowałam drzwi między pokojami i powiesiłam zasłonę. Położyłam dywan w pokoju głównym i porozwieszałam zdjęcia obok wielkiego lustra przy drzwiach wejściowych. Po udanej czynności zanurzyłam się w lekturze "Dotyk Wampira".

Kath

Najpierw zastanawiałam się co jest moim głównym celem. Rozmowa z Damonem napewno. Coś jeszcze? Odnalezienie Eleny i prawdopodobnie powrót do Damona. I co dalej? Nie wiem. Wzięłam szybki prysznic i zjadłam coś lekkiego. Odczekałam jeszcze do godziny 21.00 i zadzwoniłam. Po kilku sygnałach odezwał się upragniony głos.
- Siema mała, co tam?
- Nie ważne, gadaj co z Eleną!
- To nie rozmowa na telefon, musimy się spotkać.
No dobra, czemu nie, ale gdzie?
- Może być w parku w tę sobotę? Namiary podam ci smsem.
- Ok, to do soboty.
Rozłączyłam się. Jaką mam pewność, że Elena to nie pretekst do zaciągnięcia mnie do łóżka? Nie mam żadnej pewności. Ale czego się nie robi dla córki?